سرزمین خاکیان Fm Earth to Heavens

والاترین رسالت کلام ستایش هستی است Word's main mission: to praise creation

سرزمین خاکیان Fm Earth to Heavens

والاترین رسالت کلام ستایش هستی است Word's main mission: to praise creation

از دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست

 

 

کوشش، نخستین وظیفه ی انسان است

 در مورد همه ی نو آوریها و خلاقیت ها یک حقیقت ابتدایی وجود دارد: از لحظه ای که شخص به طور قطع مصمم به کاری می شود، همه ی امدادهای غیبی به کمک او می آیند

دست طبیعت در هر دل پاک این احساس شریف را گذاشته است که به تنهایی نمی تواند خوشبخت شود و باید سعادت خود را در خوشبختی دیگران بجوید 

 خوشبخت ترین فرد کسی است که خوشبختی را در خانه خود جستجو می کند

                                                                          باز هم از گوته

بنمای رخ که باغ و گلستانم آرزوست                   بگشای لب که قند فراوانم آرزوست

ای آفتاب حسن برون آ دمی ز ابر                         کان چهره مشعشع تابانم آرزوست

بشنیدم از هوای تو آواز طبل باز                          باز آمدم که ساعد سلطانم آرزوست

گفتی ز ناز بیش مرنجان مرا برو                          آن گفتنت که بیش مرنجانم آرزوست

وان دفع گفتنت که برو شه به خانه نیست             وان ناز و باز و تندی دربانم آرزوست

در دست هر کی هست ز خوبی قراضه‌هاست        آن معدن ملاحت و آن کانم آرزوست

این نان و آب چرخ چو سیل‌ست بی‌وفا                  من ماهیم نهنگم عمانم آرزوست

یعقوب وار وااسفاها همی‌زنم                             دیدار خوب یوسف کنعانم آرزوست

والله که شهر بی‌تو مرا حبس می‌شود                  آوارگی و کوه و بیابانم آرزوست

زین همرهان سست عناصر دلم گرفت                  شیر خدا و رستم دستانم آرزوست

جانم ملول گشت ز فرعون و ظلم او                      آن نور روی موسی عمرانم آرزوست

زین خلق پرشکایت گریان شدم ملول                   آن‌های هوی و نعره مستانم آرزوست

گویاترم ز بلبل اما ز رشک عام                            مهرست بر دهانم و افغانم آرزوست

دی شیخ با چراغ همی‌گشت گرد شهر                 کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست

گفتند یافت می‌نشود جسته‌ایم ما                       گفت آنک یافت می‌نشود آنم آرزوست

هر چند مفلسم نپذیرم عقیق خرد                       کان عقیق نادر ارزانم آرزوست

پنهان ز دیده‌ها و همه دیده‌ها از اوست                  آن آشکار صنعت پنهانم آرزوست

خود کار من گذشت ز هر آرزو و آز                         از کان و از مکان پی ارکانم آرزوست

گوشم شنید قصه ایمان و مست شد                   کو قسم چشم صورت ایمانم آرزوست

یک دست جام باده و یک دست جعد یار                رقصی چنین میانه میدانم آرزوست

می‌گوید آن رباب که مردم ز انتظار                        دست و کنار و زخمه عثمانم آرزوست

من هم رباب عشقم و عشقم ربابی‌ست             وان لطف‌های زخمه رحمانم آرزوست

باقی این غزل را ای مطرب ظریف                         زین سان همی‌شمار که زین سانم آرزوست

بنمای شمس مفخر تبریز رو ز شرق                     من هدهدم حضور سلیمانم آرزوست

مولانا جلال الدین محمد بلخی

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد